Zijn in Zijn

7 nachten
Zonder leven
De dood wachtte
Op mijn zelven
Ik brandde op
Kon niet meer denken
Ik ging het verlaten
Gaf het op
Dacht aan niemand meer
Ik was er alleen
En de wachter
Ik mocht niet mee
Er was nog
Tijd
Voor mij

Zijn in Zijn

Ik ben niet 1 zelf
Maar 1 zelvig
Misschien hebzuchtig
Angsten voor tekorten
Angst om de stemmen te horen
Van het verleden
Die mij weer roepen
Om te stoppen met spelen
Verkramping is er dan weer
Oude krampen
Laat mij,laat mij
Het leven weer overdoen.